دوراهک

ای سر به زیر ، دختر نسل حجاب ، تو
پنهان به پشت ابر سیه ، آفتاب ، تو

خورشید را ز سفره ی چشمان من مگیر
ترسم شوی محاکمه روز حساب ، تو

شمس الضحا به خیمه شب داده ای مکان
تا چشم خلق نبیند مگر به خواب ، تو ؟

من دل به پای تو از دست داده ام
بگذشتی از کنار دلم چون شهاب ، تو

آهسته ، ای سوار قدمهای پرشتاب !
ای مه بتاب برشب تارم ، بتاب ، تو

یا اظهرالجمیل، جمالش به من نما
من یک غزل دعا وهمه مستجاب، تو