دوراهک

باز بهار انده ،گل ، ری سر دیوارها
کیچه ی شهر آوده بختر گلزارها

شپ بزه، هی ، هو بکیش از ته دل بی خنه
غصه بکو شی و ری، بی رن و لنگارها

باد که ویرخصنت خوشه ی سرخ گنم
یادم ایات خرمن و گنزک و امبارها

تنگ درک تا جونگ، پشت پر و بیدسو
پشته ی ساریزه هم تا کل کفتارها

شرشر بارو یکل، برق و نهیب ، او دره
ای خوشن اونجا بشی ، ری تل  و تمبارها

“ترنم” هسم ، بعدها یاد مو هم واکنه
هوخنه اشعارم ای جومه کلمکارها