دوراهک

نگاهی که تا هستی از سر بگیرم

ز چشمان مست تو ساغر بگیرم

ز لعل لبت، شهد و شکر بگیرم

گل از سینه ی داغ مجمر بگیرم

نگاهی که در دل و لای تو ریزم

دلم در دل چشم های تو ریزم

شوم جان و جانم به پای تو ریزم

که تا خاک پای تو در بر بگیرم

نگاهی که تا هر چه بود و نبودم

بسوزد و سوزد همه تار و پودم

برد باد هر سو غبار وجودم

به شوق لقایت شبی پر بگیرم

گرفتار عشق تو ام باورم کن

شبی با نگاهی تو عاشق ترم کن

بسوزان و یک ذره خاکسترم کن

که با عشق تو انس بهتر بگیرم

نگاهی که محتاج آن چشم مستم

من آن کشته ی چشم مست تو هستم

تو بشکن دل پست ظاهر پرستم

که تا بشکنم ماده ، جوهر بگیرم

شبی پر کن از عشق ، ساقی تو جامم

که تا پخته گردم به عشقت، که خامم

شرار و لای تو سوزد مدادم

که عشق تو در قاب باور بگیرم