دوراهک

من که می دانم تو بر می گردی اما دیرتر
آری آن روزی که من افتاده تر، من پیر تر

بسته ای شمشیر ناز از رو برای کشتنم
خنجر ابرویت از شمشیر هم شمشیر تر

بس هوای شهر دلگیر است وقتی نیستی
عصرهای بی تو حتی سخت تر، دلگیر تر

ناله هایم در دل سنگ تو تاثیری نکرد
اشک های جاری ام از ناله بی تاثیرتر

بی حضورت خواستم عادت کنم اما نشد
عشق تو درگیر با دل دل به تو درگیرتر

مهربانی های من هر چند پابندت نکرد
عشوه ات زنجیر من شد یاد تو زنجیرتر