دوراهک

نوروز و هی زونی شلک اوضاش خیلی بی نمک
گرما ای سالا، دل تپک سرماش لرز و خنجرک
ویووت دریا خاهر و نونا نواوو آجر و
باپیر وانه مرکر و تی تی کمی واوو زرک؟
عمری چشامو بُی دَرِن دم کاغُذی از کُمترن
ایسا میا تا کرخرن یا جفتکن یا زیپلک
آدم مث جغذ بُنَو تو فند و فعلن روز و شو
چهچال گوشم از درو انگال روحم از کلک
همّه ی نمازن مامله از ای گله از او گله
مثِّ یه کاغُذ باطله خط خورده ی سهون و شک
کیچه بله ؛ عزت که نی همساده هن حرمت که نی
تا صبح خو راحت که نی ده بار هی میشیم فلک
افتو تا افتو کشمکش تنبونمو در رفته کش
خومو که ریش خوسیده هَش پَیویم اما بَی زلک
فتنه تو هر کیچه ی رُوِن
گپ هن که تیر برنون
کار یه بعضی تیتون یه درز در صدتا سرک
ای ره ، بجز مردن که نی آدم خالو آهن که نی
دل شیشه مشکن که نی وختی که صد جاشن ترک
آزار بسیارن بیو آدم گرفتارن بیو
درمون ای دردی گرو کی بیده تَوشَو یا دلک
تا ترمزش دیوار هن اینجا اجل بیکار هن
ای عامل کشتار هن ماشین مگو سی دار چلک
دلال هی کسم برات تا مین خر واوو خوات
میگم که راسن چلچوات؟ میگوت والله ! ولولک !
شاعر مگو ایکد پرو هنزا که هن جنس گرو
هنزا که نی چاست خُرو بانو ونو هن تو سپک

قاسم درویشی – شهریور ١٣۹۸

دریافت

Type of file : mp3 – Size : 8.18 MB – Length : 3:33