دوراهک

تو چه کردی که من از آینه هم می ترسم
آش شور است که از اشکنه هم می ترسم
آنقدر در نگشودی که از آن روز به بعد
من ز دیوار و در و پاشنه هم می ترسم
چه سخن های قشنگی که فریبم دادند
چقدر کوه که از دامنه هم می ترسم
مادرم گفت: که جویای من از او شده ای
نه ، دگر از سخنان نه نه هم می ترسم
بس که از نیش زبانها دل “ترنم” زخمی ست
که نه از مار ،ببین از کنه هم می ترسم