دوراهک

در دایره ی عشق تو آواره ترینم
آواره ترین عاشق بی نام زمینم

دیوان غزل های دل آشفته ی خویشم
آشفته تر از قافیه ی شعر غمینم

گلدان ترک خورده ی در پنجره ی شب
تندیس به هم ور شده ی شک و یقینم

بی نام تو کال است غزل هر چه بگویم
با عشق تو اشک است به پهنای جبینم

تک مصرع ابیات دو تا چشم تو کافی ست
یا مات کند یا که کند گوشه نشینم