دوراهک

ای خدا دلم تنگن، کو رفیق غمخواری
تا که هونخم کرش روزهای بیکاری
هی اشیم و دیر آویم از حصار آبادی
خسه واوسم هر رو زندگی تکراری
چاس و شوممو شومن، شوممو چه بد طومن
نه ، تفاوتی اشنی سور و مرغ سوخاری
مرغ ، مرغ ماشینی، نار و سیب پیوندی
گوشت کهره ی اتریش، خوین مرغ بلغاری
یادمن هف هش ده تا دختر و پسر بی هم
نه کسی دلش بد بی ، نه گپی نه گفتاری
تشنه شو اگه ویوی مر برکه شواینا
حالشو چکد خوش بی، نه توی نه آزاری
مرد و زن همه بی هم، خوشه چین و جوری کن
خوشتر از عروسی بی روز تو زمیکاری
شالشو پر از مردی ،لقمه ، لقمه ی پاکی
تو هسین نونیشو گرده مثل چلواری
شعر فایز و مفتون، عشق لیلی و مجنون
هم انیس دلتنگی ، هم رفیق بیداری
از چه چیشم امبسه مم مث همی مردم؟
تا کسی نکوت عیبم ، تا نگن که بی عاری
“ترنم” انده بارو نی، روز چی ندارو نی
برکی از بن هیخن ، تا به کی تو نیباری ؟