دوراهک

غزل از چشم تو می ریزد و من می دانم
طبع چشمان غزل خیز تو کرد حیرانم

قاف تاقاف غزل سلسله را کرده ردیف
تا به سبک هنر عشق بری زندانم ؟

باد ابریشم مویت به کفم داد شبی
بوی عطر تو دمد هر سحر از دستانم

خاک را بوی تو بر داشت . بگو ابر ببار
می چکد اشک تر از فاجعه بر دامانم

آی . . . حوای من امروز تو محشر شده ای
و من آلوده ی اندوه توام ، انسانم